Toen en nu

Toen en nu

DRAFT 2.0

7 februari 2022

Niet zo lang geleden waren wij de (Nederlandse) Antillianen binnen het koninkrijk. Wij hadden een territorium van zes of vijf eilanden waar wij konden gaan en staan. Wij hadden een economie die bestond uit vier of meer sectoren. Wij spraken vier of vijf talen. Wij communiceerden en deden zaken met de hele wereld, dankzij onze haven en eigen telecommunicatie. Studenten droomden van na hun studie een bijdragen komen leveren aan de verdere ontwikkeling.

Vandaag de dag zijn een tweederangsburger op een eiland van 444 vierkante kilometer, waar wij moeilijk aan een baan komen in een mono-economie (aangevuld met een drugseconomie) en geen woning kunnen betalen, want velen worden voor euro’s verkocht. Zo verkochten wij ook onze telecommunicatie, inclusief zeven zeekabels. Wij spreken slechts Papiaments. Wij koesteren onze tradities als carnaval en seu. Zij die kunnen gaan studeren vertrekken en hopen slechts met vakantie het eiland te bezoeken. Wij lijken een uitstervend ras.

Dr. Miguel Goede